صفحه محصول - تركيبات-عالي

نام فایل : تركيبات-عالي
فرمت : .doc
تعداد صفحه/اسلاید : 8
حجم : 45 کیلوبایت
4-4 ترکیبات آلی Organic Compounds از نظر تاریخی، مهمترین محافظت کننده های آلی، اجزایی بودند که از تقطیر قطران، اصولا از زغال سنگ حاصل می شدند؛ محافظت کننده هایی از این نوع قبلاً به طور مفصل در بخش 4-2 شرح داده شده اند. بر این اساس مشاهده شده است که تغییر ترکیبات این مایعات تقطیری ظاهراً از طریق تغییر غلظت اجزای منحصر به فرد آن بر عملکرد ماده محافظتی اثر می گذارد. تغییر ترکیبات، در ابتدا، عمدتاً تغییرات به واسطه فرآوری حاصل شد تا از این طریق ترکیباتی که برای سایر اهداف ممکن است مفید باشد، حذف و مجزا شود، اما تلاشهای بعدی جهت دستیابی به اطمینان بخش ترین ماده محافظتی کرئوزوت برای الوار صورت گرفت. تلاشهای دیگری نیز در این خصوص مد نظر قرار گرفت که می توان از موارد ذیل نام برد: تقویت محصولات قطران- روغن، انجام فرآیندهایی نظیر کلردار کردن که در کربولینیوم آوناریوس حاصل شد و در حدود سال 1888 توسعه یافت، افزودن مواد سمی نظیر نمکهای مس که در حدود سال 1900 توسط نوردلینگر مورد استفاده قرار گرفت، ترکیبات آرسنیکی که امروزه در استرالیا کرئوزوت افزوده می شوند، که برای بالا بردن خواص حشره کشی دنبال می شود . تلاشها برای جایگزینی کرئوزوت با مایعات تقطیری حاصل از نفت خام با ماهیت فیزیکی مشابه ناموفق بود زیرا به زودی کشف شد که آنها فاقد خواص محافظت کننده ها هستند و لازم است مواد سمی به آنها افزوده شوند. پنتاکلروفنول موجود در روغن سنگین به عنوان جانشین کرئوزوت، به گستردگی در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت.افزودن مواد سمی به روغن سنگین نفت خام در ابتدا تلاشی بود برای یافتن جایگزینی کرئوزوت، در مواقع کمیابی آن، در حالی که فرمول بندی های جدید به گونه ای طراحی شدند که تمام مزایای کرئوزوت را بر حسب سمیت دارا می باشند و حتی فراریت محدود که در پایدار سازی میزان رطوبت چوب فرآوری شده، بسیار با ارزش است را نیز دارا می باشند. البته عیوبی نظیر ظاهر کثیف و احتمال ترشح که تا حد زیادی به علت انتخاب حلال نسبتاً خام و ارزان قیمت می باشد نیز از جمله موارد احتمالی می باشد. محافظت کننده های آلی واقعی چوب شامل محلول مواد سمی در حلالهای فرار می باشند و در صورتی که حلال کاملاً فرار و ماده سمی بیرنگ باشد، فرآوری کاملا تمیزی حاصل می شود. فعالیت محافظت کننده فقط به رسوب سمی پایدار بستگی دارد و حلال هیچ فعالیت محافظتی را نخواهد داشت، اما در عین حال ممکن است گران قیمت باشد. استفاده از چنین حلالهایی فقط هنگامی میتواند تأیید شود که محافظت کننده های حمل شده با آب یا آب برد، به صورت غیر قابل قبولی باشند. مشکل اصلی استفاده از آب، متورم شدگی یا بادکردگی چوب است که برای اموری نظیر درودگری غیر قابل قبول است، حتی اگر چوب فرآوری شده خشک باشد زیرا هنوز خطر تغییر شکل(پیچیدگی) دائمی وجود خواهد داشت.در چنین مواقعی است که هزینه اضافی یک حلال آلی می تواند توجیه پذیر باشد و در حال حاضر امور مرتبط با نجاری و درودگری معرف بازار اصلی برای محافظت کننده های مبتنی بر حلال آلی می باشند.حلالهای آلی- مزایای اختصاصی Organic Solvents – Proprietary advantagesبا وجود آنکه حلال آلی ممکن است مستقیماً در خواص محافظت کننده سهیم نباشد، قطعاً از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. مایعات تقطیری غیر قطبی نفت خام سبک، گرانرویهای(ویسکوزیته های) پایینی دارند و می توانند به سرعت به داخل چوب خشک نفوذ کنند، به طوری که برای استفاده در فرمول بندی محافظت کننده هایی که جهت کاربرد سطحی به وسیله برس، اسپری یا غوطه ور سازی طراحی می شوند، بسیار مناسبند. با این وجود، رسیدن به نفوذ عمیق توسط فرمول بندی محافظت کننده کافی نیست، چرا که تبخیر بعدی حلال سبب میشود که مواد سمی به جایی در سطح، که بسیار مستعد از دست رفتن به وسیله تبخیر و شستشو می باشند، برگردند. کمک حلالها به صورت مکرر مرود استفاده قرار می گیرند، گاهی اوقات برای افزایش سرعت حل نمودن مواد سمی در حین تولید، اما غالباً برای فراهم کردن باقی مانده یا پسماندهای دارای گرانروی بالا که باعث ابقای مواد سمی به هنگامی می شوند حلال حامل تبخیر می شود، و بر این اساس توزیع مناسبی را ایجاد میکنند. در بعضی موارد استفاده از کمک حلالها سمیت ظاهری یک جزء فعال را به طور مشخص کاهش می دهد که شاید به علت توزیع عمیق تر یا فعالیت محافظت کننده ای که پایداری بیشتر و عمر مؤثر طولانی تری را تأمین می کند، باشد. با وجود آنکه بعضی از محصولات مبتنی بر غلظت یکسان یا مشابه یک ماده سمی خاص باشند، عملکرد آنها به گستردگی تغییر می کند و نباید چنین فرض شود که محصولات با خصوصیات ظاهراً مشابه، عملکرد شمابهی دارند. ترکیبات نیتراته rated compounds نیتره کردن(نیتراسیون) ممکن است فعالیت قارچ کشی ترکیباتی نظیر فنول، کرزول، اکسیلنول، نفتول و آنترانول را افزایش دهد. ترکیبات نیتراته مختلف به عنوان محافظت کننده های چوب در قرن نوزدهم مطرح شدند اما مدتی بعد از نظر تجاری نیز پذیرفته شدند، زیرا آزمایشها نشان داد که ابقای بالای، مثلا، دی نیتروفنول یا دی نیترو- O- کرزول، هنگامی که آنها به تنهایی استفاده می شدند، لازم بود.راکو- آنتیونین- آنتین جرمین- میکانتینRaco – Antinonnin – Antingermin – mykantinراکو، اصولا از فنول های نیتراته تشکیل شده است، در هیمن حال آنتیونین که در سال 1892 معرفی شد و تا سال 1913 نیز مورد استفاده قرار گرفت که متشکل از مخلوط دی نیترو- O- کرزولات، صابون نرم و آب بود. در آنتی جرمین، مس در ترکیب با نیترو- O- کرزول استفاده می شد. با این وجود، مهمترین کاربرد ترکیبات آلی نیتراته در ترکیب با نمکها در محافظت کننده های نوع ولمان بود که در بخش 4-3 توصیف شد. با وجود آنکه تلاشهایی برای توسعه فرآوری های محلی جهت افزایش عمر تیرهای فرآوری شده صورت گرفته است، ذکر این نکته جالب است که فرمول بندی دی نیتروفنات سدیم که تحت عنوان خمیر میکانتین شناخته می شود به همین منظور تا 1912 توسط فالک تولید شد.ترکیبات کلرینه- کلروفنولهاChlorinated compounds – chlorophenolsتلاشهایی برای بالا بردن فعالیت محافظت کننده کرئوزوت به وسیله کلردار کردن (کلرنیاسیون) انجام گرفته است که علاقه به فنولهای کلرینه را سبب شده است، با این حال، این ترکیبات تا زمانی که هاتفیلد در ایالات متحده نسبت به ارزیابی فعالیت انها اقدام نمود، بعنوان محافظت کننده های چوب، به وطور جدی مورد توجه قرار نگرفتند. او ابتدا تتراکلروفنول و سپس پنتا کلروفنول را بررسی قرار ایوانشکی و تورشکی در همان زمان دی- و تری کلروفنول ها را مورد بررسی قرار دادند. تا سال 1935 هاتفیلد توانست خواص محدوده کاملی از کلروفنولها و کلر- o...