صفحه محصول - پاورپوینت مدیریت اسلامی

پاورپوینت مدیریت اسلامی (pptx) 123 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 123 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

مدیریت اسلامی مقدمه پيامبر اكرم (ص): «لا تحصي عجائبه و لا تبلي غرائبه». شگفتي‏هاي قرآن هرگز تمام نمي‏شود و نوآوري‏هاي آن به كهنگي نمي‏گرايد. گلبرگ‌هاي قرآن نه تنها صفحه كتاب، كه صحيفه آفتاب است. هر لحظه‏اي شكوفه نوري در دامنش مي‏شكفد و سينه سياه تاريكي‏ها را مي‏شكافد. قرآن، جوشش زلال حقيقت است از چشمه‏سار پاك الوهيت. از سبد آن شكوفه‏هاي «حق» فرو مي‏ريزد و با «باطل» مي‏ستيزد. قرآن، تجلي سخن خوب خداست در قالب تنگ واژه‏ها. بر تارك تاريخ مي‏درخشد و بشريت را انديشه مي‏بخشد. قرآن ميراث معنوي پيامبر (ص) است براي همه عصرها و نسل‏ها، نه تنها براي اين زمين و زمان است كه براي همه زمان‌ها و زمين‏ها است. قرآن منشور آزادي انسان است از بندهاي گران و زنجيرهاي پنهان، بانگ بيداري است و آهنگ هشياري. قرآن، بزرگ معجزه جاودانه است و سترگ رهنماي فرزانه. نه زمانش پير مي‏كند و نه زمينش، زمينگير. ستاره سپهر سيادت است و عصاره اعصار رسالت. قرآن، كتابي است براي تدّبر و انقلابي است در تفكر (كتاب انزلناهُ ليدّبروا آياته). مقدمه (2) قرآن، كتاب سعادت بشر است؛ براي همه اعصار و قرون. نه در عالم داراي حريف است و نه كسي را ياراي تحريف. قرآن آمد تا انسان را معنا بخشد و زندگي او را جهت؛ سوگيري حيات از خاك تا خداست. ما همه از خداييم و به سوي او روانه‏ايم (انّاللّه و انّااليه راجعون). خدا، جهان هستي را آفريد و مشيّت لطف‏آميز او مديريت آن را بر عهده گرفت:« انّ ربّكم اللّه الذّي خَلَقَ السّموات و الارض في ستّة ايّام ثُمّ استوي عَلَي العرشِ يُدبّرالامر...» (يونس- 3) خداوند براي اداره امور جهان، انسان را به عنوان «جانشين» خود آفريد و مديريت زمين را بدو واگذار كرد: «وَ اذ قالَ ربّكَ للملائكةِ انّي جاعلُ في الارض خليفة...» (البقره - 30 ) و شأن و جايگاه او را از همه موجودات برتر نهاد و فرشتگان را فرمان داد تا او را سجده كنند: «و اذ قُلنا للملائكة اسجدوا لآدم...» (البقره -34 ) بنا بر اين انسان از سوي خداوند متعال و آفريدگار هستي بخش رسالت و مأموريت دارد تا بر جهان هستي «مديريت» نمايد. چرا قرآن؟ ممكن است اين سؤال به ذهن برسد كه كدام يك از ابعاد مديريت به قرآن مربوط مي‏شود؟ و يا اين كه قرآن كدام تئوري مديريت را ارايه كرده است؟ قرآن كتابي است راهنما و روشنگر كه بر فراز همه اعصار و قرون، همه ابعاد زندگي انسان‌ها را جهت مي‏بخشد. قرآن نه تنها در عرصه مديريت، بلكه در عرصه هيچ علمي تئوري خاصي ارايه نمي‏دهد؛ زيرا همه تئوري‏ها در همه علوم در روندي تكاملي رهسپرند؛ روزي متولد مي‏شوند، مي‏بالند، مي‏درخشند، كم‏رنگ مي‏شوند و سرانجام با پيدايش يك نظريه جديدتر راه زوال را پيش مي‏گيرند؛ اما قرآن و رهنمودهاي حيات‏آفرين و جهت بخش و جاودانه آن هميشه و همواره باطراوت و زنده‏اند. اصولاًدين، مباحث علمي و فلسفي را به حوزه عقلانيت انسان وانهاده است. عدم وجود تئوري‏ها در قرآن، نه نشانه نقص، كه علامت كمال آن است؛ زيرا قرآن راه پيشرفت‏هاي علمي و عقلي بشر را نمي‏بندد. بنا بر اين هيچ نظريه‏پردازي نمي‌تواند نظريه خود را بهترين و آخرين نظريه بداند. هر نظريه علمي، علم است تا هنگامي كه توسط يك نظريه علمي ديگر در هم شكسته نشده است. چرا قرآن؟ (2) انسان با چراغ «عقل» راه‏هاي پر پيچ و خم علوم را مي‏پيمايد و با قطب‏نماي «وحي» سمت و سوي فلاح را مي‏يابد. چراغ عقل بشري بدون جهت نماي وحياني قادر به پيمودن راه فلاح نيست. عقل بالاترين و ارزشمندترين موهبت الهي است؛ اما بدون راهنمايي‏هاي قرآن در پيمودن راه‏هاي سخت در مي‏ماند. قرآن براي تفهيم اين حقيقت در طي مراحلي انسان را به آزمودن فرا خوانده و يكه تازي و بي‏نظيري خود را در ارايه راه فلاح اثبات كرده است. قرآن در مرحله اول هماوردطلبي از معارضان مي‏خواهد تا در صورت توان كتابي چون قرآن ارايه دهند: «قل فأتوا بِكتابٍ من عنداللّه هو اهدي منهما اتّبعهُ ان كنتم صادقين» (قصص - 49). وقتي عجز معارضان را مشاهده مي‏كند، از آنان آوردن حداقل ده سوره مانند قرآن را مطالبه مي‏كند: «ام يقولون افترئهُ قل فاتوا بعشر سُوَرٍ مثله مفتريات و ادعوا من استطعتم من دون الله ان كنتم صادقين» (هود - 13) و سرانجام به مخالفان و رقيبان در طول تاريخ و عرض جغرافيا ثابت مي‏كند كه اگر همه دست در دست همديگر گذارند، نمي‌توانند حتي يك سوره مانند سوره قرآن بياورند: «و ان كنتم في ريب ممّا نزّلنا علي عبدنا فأتوا بسورةٍ من مثله وادعوا شهداءكم من دون اللّه ان كنتم صادقين» (بقره - 23). منابع اصلي بحث اول - قرآن كريم قرآن كريم، كه مجموعه وحياني و اصلي‏ترين منبع هر پژوهش ديني و علمي است، چند نوع مديريت را ارايه مي‏دهد كه همگي اسوه و راه گشا هستند: الف) مديريت خداوندي اين مديريت، مبتني بر ربوبيت خدا است. علامه طباطبايي «ربّ» را به معناي «مالك ـ مدّبر» معنا مي‏كند؛ يعني خداوند غير از آفرينش جهان و انسان، تدبير و مديريت كائنات را نيز دارد و علي رغم نظريه اعتزال، عالم را به حال خود رها نكرده است. نوع مديريت خداوند، از آيات فراواني قابل استنتاج است و براساس قاعده «تخلقوا باخلاق اللَّه»، اقتباس از آن، نه تنها ممكن، بلكه لازم است. مديريت دستگاه عظيم فرشتگان، سازمان دهي و تقسيم كار گسترده آنان، نظارت و پي‏گيري كار آنان، نوع گزينش و انگيزش آنان، از جلوه‏هاي مديريت خداوندي است.هم‏چنين اداره طبيعت، به گونه‏اي كه همه چيز، مانند ساعت يا ماشين، به فعاليت مشغول است هم از اين قبيل است. اين مديريت بايد شناسايي شود و به الگويي وحياني براي مديران و مريدان تبديل گردد. منابع اصلي بحث (2) ب) مديريت پيامبران 1. مديريت پيامبران ، غير از رسول خدا(ص) مانند حضرت سليمان(ع)، موسي(ع)، هارون(ع)، داوود(ع) و يوسف(ع) كه در قالب قصص زيبا ارايه شده و قواعد عام مديريتي از اين سيره‏هاي مديريتي قابل استنباط و به كارگيري است. 2. مديريت رسول خدا(ص) كه بخشي از آيات قرآن را (در سوره‏هاي احزاب، انفال، حجرات، نور و...) به خويش اختصاص داده است و به بيان چگونگي مديريت رسول خدا(ص) در ابعاد نظامي، اجتماعي، اخلاقي و اداري مي‏پردازد. ج) مديريت صالحان خداوند در قرآن به بيان ويژگي‌هاي شخصيت‏هاي صالحي مانند حضرت خضر(ع)، ذوالقرنين(ع) و مادر و خواهر حضرت موسي و نيز ملكه سبا مي‏پردازد، كه اين بيان قرآن و ذكر سيره آنان مي‌تواند ما را به اصولي از مديريت راهنمايي كند. منابع اصلي بحث (3) دوم ـ سنت مراد از سنت، تفسير رايج آن است كه قول و فعل معصوم(ع) است، هر چند علي‏القاعده، مبناي نظام مديريت اسلام بر فعل معصوم(ع)، آشكارتر است؛ به ويژه سيره نبوي و علوي كه بيانگر دو تجربه حكومتي و مديريتي معصومانه در دو مقطع حساس صدر اسلامند. سنت ديگر معصومين(ع) در ميان ديگر معصومين(ع) رويارويي با حكومت شش ماهه امام حسن(ع) و حركت عاشورايي امام حسين(ع) و سيره امام رضا(ع) در دوران ولايتعهدي، مي‌تواند مورد توجه قرار گيرد؛ به ويژه كه اخيراً در برخي تحقيقات، بر مديريت عاشورايي، به عنوان نمونه كاملي از مديريت توسعه و توسعه مديريت توجه شده است. در لابه‏لاي كلمات معصومين، مانند امام صادق(ع) درباره مديريت نامه‏اي از ايشان خطاب به نجاشي، حاكم اهواز نوشته شده كه مورد توجه است. رساله حقوق امام سجاد(ع) حاكي از بيان مناسبات انساني در مديريت اسلامي است.