صفحه محصول - پاورپوینت دستور زبان فارسی(فعل)

پاورپوینت دستور زبان فارسی(فعل) (pptx) 27 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 27 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

دستور زبان فارسی فعل به نام خدا فعل کلمه ای است که برانجام کاری یا روی دادن حالتی وصفتی دریکی از سه زمان دلالت می کند. صیغه ی فعل: آن است که بر مفهوم زمان وشخص از نظر مفرد وجمع بودن دلالت دارد. اول شخص مفرد شنیدم اول شخص جمع شنیدیم دوم شخص مفرد شنیدی دوم شخص جمع شنیدید سوم شخص مفرد شنید سوم شخص جمع شنیدند بُن(ماده)ریشه:جزءثابتی است که در همه ی صیغه های فعل ماضی یامضارع وجود دارد را بُن یا ماده ی فعل می گویند. بُن ماضی= مصدر مرخّم=سوم شخص مفرد ماضی مطلق.مثال:خورد ، گفت ، شنید بُن مضارع= دوم شخص مفرد فعل امر- « ﺑ » مثال:خور، گو ، شنوشناسه ی فعل :جزءمتغیری است که برشخص ومفرد وجمع بودن دلالت دارد.که به آن هاضمایر متصل فاعلی هم می گویند: م – ی – د – یم – ید - ند زد م می روم زد ی می روی زد می رود زد ی می رویم زد ید می روید زد ند می روند اقسام فعل ازنظر زمان فعل ماضی :فعلی است که در زمان گذشته روی داده است. مانند : زدم ، می زدم ، زده بودم فعل ماضی بر 5 نوع است : ماضی مطلق ماضی استمراری ماضی نقلی ماضی بعید ماضی التزامی 1- ماضی مطلق: فعلی است که در گذشته به طور ساده(مطلق) انجام گرفته است. خواه به زمان حال نزدیک و پیوسته و خواه دور باشد .وآن از بن ماضی وافزودن شناسه های لازم ساخته می شود: پارسال این کتاب را خریدم . مسعود الآن به خانه آمد . آمدم آمدیم آمدی آمدید آمد آمدند 2- ماضی استمراری ،آن است که دلالت کند بر صدور فعل در زمان گذشته به طریق استمرار و تکرار و تدریج و علامت آن " می " یا " همی " است در اول ماضی مطلق :  روزها درس می خواند . شب ها کار می کردند .گاهی نیزبا افزودن«می»یا «همی»در اول ماضی مطلق ویا(ی)در آخر ماضی مطلق ویا(می)در اول(ی)درآخروگاهی نیز(همی)دراول(ی)در آخر ماضی مطلق ساخته می شود.مانند:همی دیدم - می دیدمی- دیدمی- همی دیدمی می رفتم می رفتیم می رفتی می رفتید می رفت می رفتند 3- ماضی نقلی: فعلی است که از گذشته آغاز شده ومعمولا ً تا حال ادامه دارد واز صفت مفعولی فعلی که می خواهیم بسازیم و(ام،ای،است،ایم،اید،اند) ساخته می شود. مانند:  سهراب ایستاده است . یوسف نشسته است. رفته ام رفته ایم رفته ای رفته اید رفته است رفته اند 4- ماضی بعید یا دور : فعلی است که در گذشته ی دور انجام یافته است و از صفت مفعولی فعل مورد نظر با ماضی مطلق« بودن» ساخته می شود.مانند : مسعود ، دیروز بازار رفته بود . بهرام ، بامداد اینجا آمده بود .  رفته بودم رفته بودیم رفته بودی رفته بودید رفته بود رفته بودند