پاورپوینت بنای مرقد امام حسین علیه السلام از ابتدا تا کنون (pptx) 15 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 15 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
سرگذشت بارگاه سید شهیدان عالم، کم از سرگذشت کاروان اهل بیت -علیهم السلام- از مدینه تا کربلا و از کربلا تا شام ندارد. این مضجع شریف و این خاک قدسی از فردای عاشورای 61 هجری تا کنون شاهد آبادانی ها و تخریب های متعدد بوده است. مهم آن است که در هر عصر و زمانی، آباد کننده آن نماینده جبهه حق و تخریب کننده آن نماینده جبهه باطل و شیاطین بوده است.
بنای مرقد امام حسین علیه السلام از ابتدا تا کنون
در روز 13 محرم 61 هجری(680میلادی)، بدن های امام حسین (ع) و همراهان او توسط قبیله بنی اسد و با راهنماییهای امام سجاد (ع) شناسایی و دفن گردید و درخت صدری برای علامت گذاری بر روی قبر کاشته شد.
در سال 64 یا 66 هجری، حاکم عراق مختار ثقفی به بناء مسجد و زیرزمین از خشت و گل حول قبر همت گماشت. همچنین روستایی در اطراف دو مرقد بنا گردید که هسته اصلی شهر کربلا می باشد.
در سال 171 هجری، هارون عباسی دستور به نابودی کل شهر کربلا داد و همینطور بنای موجود بر قبر شریف امام حسین (ع)و حضرت عباس(ع) تخریب شد و زمین بارگاه را شخم زد و درخت سدر موجود روی قبر را قطع نمود.
در سال 198 هجری (حدود 814 میلادی) در زمان حاکمیت مامون عباسی، مرقد امام حسین (ع) به منظور جلب حمایت و نزدیکی به پیروان اهل بیت، باز سازی گردیده است.
سال 232 هجری، متوکل که کینه شدیدی نسبت امیرالمومنین (ع) داشت، قبر مبارک امام حسین (ع) را منهدم کرد. متوکل 4 بار در طول حکومت خود قصد تخریب قبر را نمود که آخرین آن سال 247 هجری بود.
منتصر بنای حرم را در ۲۴۷ ق بازسازی کرد و مسجد و صحن و مناره ای را نیز برای راهنمایی زائران و نشان دادن آن مكان مقدس بنا نمود. ۱۰سال بعد، در ۲۸۳ ق، محمد بن زید علوی، از نوادههای امام حسن مجتبی (ع) ملقب به داعی صغیر و از حاكمان شیعی طبرستان، این بقعه و بنا را مرمت كرد.
عضد الدوله در ۳۷۱ ق بنا و حرم بزرگ و باشكوهی برای سالار شهیدان ساخت و قسمتهای زیادی از بنا را تجدید كرد. برای نخستین بار، در هر چهار سمت حرم، رواقها و شبستان هایی ساخت و قبه و رواقها را به زیبایی با هزینههای فراوان تزیین كرد.
در زمان سلطان الدوله دیلمی، هنگامی كه حرم مطهر دچار آتش سوزی شد، وزیر شیعی این پادشاه، معروف به ابن سهلان رامهرمزی، به تعمیر آن اقدام كرد. او در ۴۰۷ تا ۴۱۲ ق به بازسازی و نوسازی حرم مطهر، رواقها و گنبد آن پرداخت. او هم چنین دیوار و قلعه محكمی برای شهر ساخت تا امنیت مردم را از هجوم دشمن تأمین كند.