پاورپوینت نظریه توانمندسازی در مددکاری اجتماعی (pptx) 38 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 38 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
نظریه توانمندسازی
در مددکاری اجتماعی
توانمندسازی چیست؟
توانمندسازی به معنی افزایش داشته‌ها و ارتقاء ظرفیت افراد و گروهها در مشارکت (participate in)، مذاکره (negotiate) و چانهزنی (haggle) و تاثیرگذاری است. در این فرایند فرد با کسب اعتماد به نفس در روابط بین فردی، جرات ورزی، توان مشارکت در اجتماع و از همه مهم‌تر مسئولیت پذیری ... به یک زندگی هر چه مستقل‌تر و بارورتر نزدیک خواهد شد(بانک جهانی، 2002). به همین دلیل شاید بهتر باشد توانمندسازی را با آنچه که نیست تعریف کنیم؛ بی قدرتی، درماندگی آموخته شده، از دست دادن احساس کنترل بر زندگی، از خودبیگانگی(دبرا هولدن و همکاران، 2005).
توانمندسازی: توانمندسازی را ارتقاء ظرفیت افراد در استفاده بیشتر از قوه‌ی تشخیص و تحلیل، داشتن بصیرت در انجام کارها و مشارکت کامل در تصمیم‌گیری‌هایی که بر زندگی آنها اثر می‌گذارد، تعریف کرده‌اند(فرخی به نقل از بهاری، 1392).
تعریف
توانمندسازي (Empowerment) رويكردي قابل توجه درحرفه هاي یاورانه است.
توانمندسازي بهعنوان نوع خاصي تغيير، فرآيندي است كه در آن افراد ياد ميگيرند قسمتهايي از ظرفيتهاي بيولوژيكي، اجتماعي و رواني خود را كشف كرده و آن را توسعه دهند.
اين فرآيند كشف و توسعه به افراد كمك ميكند تا متفكرانه تصميم بگيرند، مشكلات خود را حل كنند و زندگي خود را براساس هدفهاي مورد نظر خود، تنظيم كنند.
رابطه مددكار (حرفه یاورانه) – مراجع در توانمندسازي يك رابطه متخصص - متخصص است. به اين معني كه اين مددجو است كه متخصص شرايط و زندگي خويش است. مددجو در جريان توانمند شدن ظرفيتهاي خود را رشد داده و از آنها استفاده ميكند.
Empower : قدرت دادن، اختیار دادن، توانمند کردن، قادر کردن، اجازه دادن برای
فرآیند دستیابی، توسعه و کسب کردن قدرت یا فراهم کردن شرایط دستیابی به قدرت.
پین: توانمندسازی را کمک به افراد، گروهها و جوامع جهت دستیابی به قدرت تصمیم‌گیری و عمل در زندگی شان بیان می کند.
کندرات: در فرآیند توانمندسازی ابتدا به قدرت و جایگاه آن در بین افراد باید توجه نمود و رسیدن به این شناخت نیز از طریق اطلاعاتی که در ارتباطات بین افراد و گروهها و جوامع وجود دارد امکان پذیر است. بعد از شناخت، هدف اصلی توانمندسازی، تغییر در ساختار قدرت است.
تعریف سلیبی (saleebey): قصد و فرآیند همکاری و مساعدت به افراد، گروهها، خانواده‌ها و جوامع برای کشف و توسعه منابع و امکانات درونی و بیرونی آنها.
توانمندسازی رویکردی است که بین عدالت اقتصادی- اجتماعی و درد و رنج فردی ارتباط برقرار می کند، آنچه در توانمندسازی باید مد نظر قرار گیرد این است که توانمندسازی باید از طریق خود فرد، گروه یا اجتماع محلی صورت گیرد نه از طریق مددکار، تسهیلگر یا بسیج کننده اجتماعی.
توانمندسازی یک نیروی محرک در فرد است. فرآیند توانمندسازی شبیه به مفهوم خود تصمیم گیری در مفاهیم سنتی مددکاری می دانند و معتقدند که توانمندسازی باعث می گردد تا مراجعین در اداره جریان کمک کردن مددکاری نقش داشته، همچنین کنترل بیشتری در تصمیم گیری فردی داشته باشند.
توانمندسازی در دهه 1960 میلادی در دنیا مطرح شد. توانمندسازی در حیطههای مختلفی از جمله مطالعات توسعه، مطالعات زنان و جنسیت، تئوریهای سیاسی، جامعهشناسی، روانشناسی، آموزش بزرگسالان، آموزش استثنایی, مددکاری اجتماعی, الهیات و موارد دیگر مورد بحث و توجه بوده است(آيتال،2000).
روبینس و همکارانش (1998) توانمندسازی را فرآیندی میدانند که در آن افراد و گروهها قدرتمند شده و به منابع دسترسی مییابند و به زندگی خود کنترل پیدا میکنند. در انجام چنین فرآیندی آنها این توانایی را مییابند که به اهداف و خواستههای فردی و جمعی خود برسند.
رویکرد توانمندسازی بر این اصل استوار است که همه افراد گروهها و جوامع بصورت بالقوه مستعد توسعه و رشد بیشتری هستند.
بنیانگذاران این رویکرد در علوم اجتماعی بیشتر از گروههای خاص مردم، افراد ستمدیده و ضعیف جامعه تاثیر پذیرفته اند.
لی (2000) بر این عقیده است که دیدگاه توانمندسازی ارتباطی بین عدالت اجتماعی - اقتصادی و دردهای افراد جامعه برقرار میکند و بهصورت دیدگاهی کلنگر و یکپارچه, با نیازهای اعضای گروههای ستمدیده جامعه روبر و میشود.
لی در توصیف خود از توانمندسازی به حمایت از قادرسازی, چالش با عقاید نادرست, چالش با موانع بیرونی و سیستمهای غیرعادلانه، توسعهی عزت نفس بین مردم، حل مساله و طرح مساله کردن، افزایش آگاهی و گفتگو کردن اشاره میکند. لی در پایان به این نکته اشاره میکند که فرآیند توانمندسازی در فرد کمکخواه جریان مییابد و نه در شخص کمککننده.
