پاورپوینت فرهنگ و تمدن در عصر صفوی (pptx) 37 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 37 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
درس 14
فرهنگ وتمدن در عصر صفوی
عصر صفوی یکی از درخشان ترین دوره های فرهنگ و هنر ایران دوران اسلامی به شمار می رود. در این عصر، ایرانیان در صنعت،هنر، معماری و برخی شاخه های علوم پیشرفت شایانی کردند و آثار عظیمی از خود به جا گذاشتند.
در این درس، شما با بررسی شواهد ومدارک تاریخی، برجسته ترین دستاوردهای فرهنگی و تمدنی دورۀ صفوی را مورد شناسایی و ارزیابی قرار خواهید داد.
صفویان با ایجاد وحدت سیاسی، یکپارچگی جغرافیایی وانسجام اجتماعی در ایران، زمینۀمساعد و مناسبی برای توسعه وشکوفایی فرهنگی و تمدنی فراهم آوردند.
علاوه بر آن، رسمیت یافتن و استقرار مذهب شیعۀ دوازده امامی تأثیرات عمیقی بر همۀابعاد جامعه گذاشت؛ به گونه ای که علم، آموزش، فرهنگ و هنرایرانی تحت تأثیر آموزه های شیعی جلوه های گوناگونی را از خودبروز داد. در این دوره، شاهان و مقام های کشوری و لشکری به هنر و معماری و فعالیت های علمی و آموزشی بیش از پیش توجه نشان دادند و هنرمندان، صنعت گران، معماران و عالمان را مورد تشویق و حمایت قرار دادند.
زمینه های شکوفایی فرهنگ و هنر
آنان با سفارش دادن آثارهنری به هنرمندان و صنعتگران، نقش فراوانی در آفرینش آثاربرجسته هنری ایفا کردند.
همچنین در دورۀ صفوی سنت وقف در جامعه گسترش یافت و شاهان و سایر ثروتمندان بخشی ازثروت و دارایی خود را وقف امور مذهبی، علمی و آموزشی وترویج هنر و معماری کردند.
افزون بر این، علم دوستی، استعداد وذوق هنری ایرانیان و میراث علمی، ادبی و هنری ارزشمندی كه ازدوران قبل به خصوص عصر تیموری باقی مانده بود، تأثیر بسزایی در شكوفایی و غنای فرهنگی و تمدنی دوره صفوی داشت.
علوم و معارف:از آنجایی كه در زمان تأسیس حكومت صفوی، تعداد عالمان ومراكز علمی شیعی در ایران كم بود، شاهان صفوی به منظور ترویج معارف شیعه و رفع نیازهای مذهبی و حقوقی جامعه، عده ای ازعلمای شیعۀ جبل عامل لبنان، عراق و بحرین را به ایران دعوت كردند.
با ورود این گروه از علما، آموزش علوم دینی به ویژه معارف شیعی در ایران گسترش یافت.
در این دوره، آموزش ادبیات، حكمت و فلسفه در مراکز مختلفی صورت می گرفت.
تعلیم و تربیت و مراکز آموزشی
برخی از محققان ایرانی و اروپایی عصر صفوی را دوران افول شعر و ادبیات فارسی دانسته اند، اما تحقیقات جدید، قطعیت این نظر را مورد تردید قرار داده است. برخی از شاهان صفوی شاعرو حامیان جدی شعرا بودند. از شاعران شاخص عصر صفوی می توان وحشی بافقی (د 991 ق)، محتشم کاشانی (د 996 ق)وصائب تبریزی (د 1086 ق) را نام برد. در دوره صفوی که مقارن تحولات عظیم علمی در اروپا بود، علوم تجربی و ریاضیات در ایران رو به افول گذاشت. تنها برخی از متون كهن پزشكی مانند قانون ابن سینا و برخی متون قدیمی ریاضی و نجوم در مدارس تدریس می شد. نجوم و ستاره شناسی نیز با خرافات آمیخته شد و اعتقاد به سعد و نحس در میان عام و خاص رایج بود.
تاریخ نگاری در دوره صفوی در سه حوزه
1-تاریخ عمومی
2- تاریخ محلی
3- تک نگاری
ادامه یافت، هرچند به طور کلی نسبت به دوره مغول و تیموری تا حدی دچار افول شد. از مشهورترین آثار تاریخ نگاری این دوره می توان به کتاب حبیب السیر تألیف غیاث الدین خواندمیردر سلطنت شاه اسماعیل اول، احسن التواریخ تألیف حسن بیگ روملو در سلطنت شاه تهماسب اول و کتاب تاریخ عالم آرای عباسی تألیف اسکندر بیک منشی مربوط به دوره شاه عباس اول اشاره كرد.
مدرسه: مدرسه در عصر صفوی مرکزی برای آموزش معارف دینی و دیگر علوم بود. مدارس توسط مقام های حکومتی،شخصیت های مذهبی و برخی از ثروتمندان خَیّر ساخته و حمایت می شد. برخی از مدارس دارای موقوفاتی بودند که درآمد آن صرف مخارج این گونه مدارس می شد. برخی از وقف نامه های عصر صفوی نشان می دهند كه زنان ثروتمند، بخش زیادی ازثروت خود را وقف ادارۀ مدارس اصفهان کرده بودند. ازمدارس معروف عصر صفوی در اصفهان می توان به مدرسۀچهارباغ، مشهور به مدرسۀمادر شاه و مدرسۀ شیخ لطف اللّه اشاره كرد.
مراكز علمی و آموزشی
