پاورپوینت غزوات وسرایای پیامبر انگیزه ودلایل انها (pptx) 69 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 69 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
غزوات و سرایای پیامبر
انگیزه ها و دلایل آنها
تعريف غزوه و سريه
«در اصطلاح علمای سيرت آن نبردهايی كه خود آن حضرت در آنها شركت داشته غزوه، و آن جنگهايی را كه وی در آنها شركت نداشته بلكه به شكل اعزام چند نفر جهت سركوبی اخلال گران صورت می گرفت سريه می نامند»)
تعداد غزوات و سرايای سردار دو عالم (ص)
اگر نگاهی به كتب سيرت بيندازيم شاهد اين خواهيم بود كه تعداد غزوات رسول گرامی اسلام در تمامی كتب يكنواخت و برابر نيست بلكه با اندكی تفاوت ذكر شده اند لذا موسی بن عقه (رح)، محمد بن ابی اسحاق (رح)، واقدی (رح)، ابن سعد (رح)، ابن جوزی (رح)، مياطی(رح) و عراقی (رح) می فرمايند: تمام غزوات آن حضرت (ص) بيست و هفت غزوه بوده است. اما سعيد بن مسيب (رح) آنها را بيست و چهار و جابر بن عبد الله (رح) تعداد غزوات را بيست و يك می داند و زيد بن ارقم نوزده گفته است.
علامه سهيلی (رح) در توجيه اين اختلاف می فرمايد: كه سبب اين اختلاف اين است كه برخی از علما غزوات را به سبب قرب يا بسبب اينكه در يك سفر پيش آمدند يك غزوه شمرده اند لذا نزد آنها تعداد غزوات كمتر می باشد. اين نيز امكان دارد كه آنها در باره ی غزوات رسول خدا (ص) اطلاع كامل نداشته باشند.
در تعداد سرايا نيز اختلاف است ابن سعد (رح) آنها را چهل و ابن عبد البرسی (رح) آنها را سی و پنج و محمد بن اسحاق (رح) سی و هشت و واقدی (رح) چهل و هشت و ابن جوزی (رح) پنجاه و شش گفته است.
نگاهی به غزوات پيامبر (ص)
1- غزوه بدر: روز هشتم ماه رمضان سال دوم هجری
2- غزوه بنی قينقاع: پانزدهم شوال سال دوم هجری
3- غزوه احد: شوال سال سوم هجری
4- غزوه حمراء الاسد: پانزدهم شوال
5- غزوه بنی نظير
6- غزوه ذات الرقاع: سال چهارم هجری
7- غزوه ذومة الجندل
8- غزوه احزاب يا خندق: شوال سال پنجم
9- غزوه بنی غريظه: سال پنجم
10- غزوه بنی مصطق: سال پنجم قبل از خندق
11- خيبر: محرم سال هفتم
12- فتح مكه: رمضان سال هشتم هجری
13- غزوه موته: جمادی الاولی سال هشتم هجری
14- غزوه حنين: سال هشتم بعد از فتح مكه
15- غزوه طائف: شوال سال هشتم هجری
16- صلح حديبيه: ذيقعده ی سال ششم هجری
17- غزوه غطفان: محرم سال سوم هجری
18- غزوه نجران: ربيع الثاني سال سوم هجری
19- غزوه تبوك: سال نهم هجری در رجب
20- غزوه سويق: ذی الحجة سال دوم هجری
21- غزوه بدرالموعود
غزوه بدر
در نیمه ماه رمضان سال دوم هجری، همان کاروان تجاری قریش که در راه مکه به شام پیامبر و عده‌ای از مسلمین بر سر راه آنان قرار گرفته بوند و آنان را تعقیب کرده بودند، اکنون از شام به سمت مکه باز می‌گشت. سرپرست این کاروان ابوسفیان بود که به اتفاق 40 سواره و هزار شتر با مال التجاره‌ای به ارزش پنجاه‌هزاردینار به سمت مکه در حرکت بود. اکنون فرصت مناسبی بود تا مسلمین اموال قریشیان را درعوض آنچه که در مکه ازآنها به زور گرفته شده بود، در اختیار گیرند.
لشکریان پیامبر در این غزوه 313 نفر بودند. مسلمین تنها حدود هفتاد شتر همراه داشتند. اینان ابتدا به قصد رویارویی با کاروان تجاری قریش که تنها 40 سواره همراه داشت عازم شده بودند ولی الان مجبور به رویارویی با سپاهی کامل با حدود 950 سرباز بودند. عده‌ای از مؤمنین بردلشان ترس و تردید راه پیدا کرد که آیه 5 سوره انفال به این امر اشاره دارد. ولی مقداد برخاست و آمادگی مهاجرین را اعلام کرد و آنگاه «سعدبن‌معاذ» انصاری برخاست و به پیامبر وعده همراهی و یاری داد.
بر طبق پیمان عقبه انصار فقط متعهد به حفظ و حراست از رسول اسلام و همراهی و همکاری با او در داخل مدینه بودند نه در خارج مدینه. ولی آنان از شوق اسلام، متعهد به یاری پیامبر در برابر قریش شدند.
در بدر 70 نفر از مشرکین کشته و همین تعداد به اسارت درآمدند و تنها 14 نفر از مسلمین به شهادت رسیدند. در این جنگ امیه بن خلف که روزگاری مولای بلال بود و در اثر مسلمان شدن او بسیار شکنجه‌اش کرد، پس از اسارت به دست بلال کشته شد.
اسرای مشرکان در جنگ بدر
شهداء را به خاک سپردند و اجساد سپاه شرک را در چاهی از چاه‌های بدر انداختند. در بین اسرا دو تن به نام «نضربن حارث» و «عقبه ابن ابی مغیط»، به دلیل رذالت‌هایی که در 13 سال مکه صورت داده بودند، گردن زده شدند. پیامبر دستور حفظ جان دو طائفه را صادر کرده بود. یکی آنها که در مکه به مسلمین نیکی و از آنها حمایت کرده بودند، چون ابی البختری که در شکستن حصر اقتصادی، بسیار به مسلمین خدمت کرد و دیگری بنی‌هاشم که در دوران شعب‌ابی‌طالب همیار پیامبر و یارانش بودند. البته ابی البختری به دست یکی از مسلمین کشته شد.
عباس بن عبدالمطلب، عموی پیامبر که یکی از اسیرشدگان بود، با دادن فدیه خود و عقیل بن ابی طالب و نوفل بن حارث را آزاد کرد.
به دستور پیامبر اگر اسیران باسواد به ده نفر از اطفال خواندن و نوشتن تعلیم می‌دادند آزاد می‌شدند و دیگران نیز در صورت توانایی ملزم به پرداخت فدیه شدند و آنان که فقیر و نیازمند بودند، بدون فدیه آزاد شدند. پیامبر بین مجاهدین غنایم را به تساوی تقسیم کرد.
قرآن به صراحت در آیات 123 تا 125 آل عمران بیان کرده است که در این جنگ 3000 ملائکه به یاری مسلمانان آمدند. در این آیات آمده است: «و لقد نصرکم الله ببدر و انتم اذله فاتقوا الله لعلکم تشکرون اذ تقول للمؤمنین الن یکفیکم ان یمدکم ربکم بثلاثه الف من الملائکه منزلین بلی ان تصبروا و تتقوا و یاتوکم من فورهم هذا یمددکم ربکم بخمسه الف من الملائکه مسومین».
غزوه سویق
چنانکه گفته شد جنگ بدر بيشتر قريش را داغدار و مصيبت زده كرده بود، و از آن جمله ابو سفيان بود كه يك پسر از دست داده بود و يك پسر او نيز به اسارت رفته بود و چند تن ديگر نيز از نزديكان و فاميلش به قتل رسيده و يا اسير شده بودند و با توجه به اينكه خود را از رؤساى قريش مىدانست تحمل شكست از مسلمانان نيز براى او بسيار دشوار بود، از اين رو پس از جنگ بدر قسم خورد تا انتقام خود را از پيغمبر اسلام نگيرد با زنان همبستر نشود و بدنش را شستشو ندهد.
و به همين منظور در ماه ذى حجه - يعنى دو ماه پس از جنگ بدر - به قصد انتقام از پيغمبر اسلام با دويست تن از جنگجويان قريش به سوى مدينه حركت كرد و تا جايى به نام«ثيب»نزديكی هاى شهر مدينه پيش آمد و در آنجا همراهان خود را گذارده و چون شب شد خودش بتنهايى به سوى قلعههاى يهود بنى النضير رفت و بر در خانه حيى بن اخطب يكى از سران يهود آمد ولى حيى بن اخطب وقتى دانست ابو سفيان دشمن سرسخت مسلمانان و پيغمبر اسلام است ترسيد در را به روى او باز كند، ابو سفيان ناچار شد در خانه سلام بن مشكم - يكى ديگر از سران يهود مزبور - برود و او در را به رويش باز كرده و از وى پذيرايى به عمل آورد و اطلاعاتى نيز از وضع مسلمانان در اختيار او گذارد.
ابو سفيان پس از اين ملاقات همان نيمه شب از نزد سلام بن مشكم خارج شده پيش همراهان آمده و عدهاى از آنها را مامور كرد تا به نخلستانهاى اطراف مدينه يورش برند، آنها نيز خود را به نخلستان«عريض»رسانده قسمتى از آن را آتش زده و دو تن از انصار را نيز در آنجا ديدار كرده آن دو را نيز كشتند و به پايگاه خود بازگشتند. ابو سفيان بيش از آن درنگ را جايز ندانسته همان ساعت دستور حركتبه سوى مكه را صادر كرد و با عجله به جانب مكه بازگشتند.
روز بعد كه رسول خدا(ص)از جريان مطلع شد ابو لبابه را در مدينه به جاى خود منصوب داشته و با جمعى به منظور تعقيب ابو سفيان از شهر خارج شد و تا جايى به نام«قرقرة الكدر» - چهارده منزلى مدينه - پيش رفت و چون به ابو سفيان دسترسى نيافت از آنجا به شهر مدينه بازگشت.
ابو سفيان و همراهانش از ترس مسلمانان بسرعت راه مىپيمودند و براى اينكه سبكبار شوند و بهتر بتوانند راه بپيمايند، توشه و آذوقه راه خود را كه عبارت از«سويق»يعنى آرد - بود و در كيسههايى همراه خود آورده بودند روى زمين مىريختند و مىرفتند كه تعداد زيادى از آنها نصيب مسلمانان گرديد و به همينمناسبت آن غزوه را«سويق»نام نهادند.
