پاورپوینت مهندسی فاکتورهای انسانی (ارگونومی) در سالن های سینما (pptx) 25 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 25 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
مهندسی فاکتورهای انسانی (ارگونومی) در سالن های سینما
مقدمه چالش هاي پياده سازي ارگونومي افتتاح اولین سالن سینما ورود سینما و ساخت سالن های سینما در ایران وضعیت سالن های سینما در دهه 80 شمسی مقایسه سالن های سینمای دیگر کشور ها استاندارد ها و ضوابط طراحی سینما بررسی چند استاندارد مهم نمای یک سالن سینما
فهرست
مقدمه
آدمي همواره نيازهاي مختلفي داشته و دارد كه در طي زمان با ارضاي نيازهاي دوره خود به دوره جديدي از نيازها مي رسد.نظريه پردازان بزرگي همچون مازلو نيازهاي انساني را طبقه بندي كرده است. گرچه اين طبقه بندي ها دچار اشكالاتي است، اما در مقياس جامعه آماري بزرگي را در بر مي گيرد. ارگونومي نيز مانند ساير نيازهاي انساني مسير تكاملي خاصي را طي كرده و به نقطه فعلي رسيده است.
سینما با توجه به کارکرد های اصلی خود که یک سرگرمی و نوعی تفریح فردی و یا خانوادگی است و در وجه دوم به مسائل دیگری نیز می پردازد که باید راحتی و رضایت مخاطب خود را برآورده سازد تا ایشان در آرامش و آسایش به هدف خود برسند
چالش هاي پياده سازي ارگونومي
پياده سازي ارگونومي در جهان با چالشهاي فراواني روبرو است. اين چالشها، مختص كشورهاي در حال توسعه مانند ايران نيست. بلكه در تمام دنيا به علت اثر بخشي ديرهنگام پروژه هاي بهبود ارگونومي، همچنين عدم آشنايي با مزاياي كاربرد اين دانش در سازمان مقاومت در برابر تغييرات ارگونوميكي مشاهده مي شود.
چالشهاي موجود، ناشي از عدم وجود تفكر انسان گرايانه در طراحي سيستم هاي كار است زيرا هنوز ارگونومي به عنوان يك نياز در حيات جاري سازمانها مطرح نيست. در اولين گام بايد جامعه صنعتي را نسبت به ضرورت پياده سازي ارگونومي توجيه كرد. سپس نياز به ارگونومي در سازمان ايجاد مي شود. پس از آن در سطح تخصصي مي توان وارد مرحله تدوين روشهاي پياده سازي، تدوين استانداردهاي ارگونومي و بومي كردن آنها در جهت رفع نيازهاي سازمان شد.
افتتاح اولین سالن سینما
وقتی در سوم‌مهرماه1305 گراندسینما با نمایش قسمت اول سریال آمریکایی «پنجه‌ببر» افتتاح شد، چندسالی بود که تاسیس سینما در ایران آغاز شده بود.
علی‌وکیلی موسس گراند سینما این سالن نمایش فیلم را با اجاره کردن سالن گراند هتل به مبلغ ماهی 40تومان با 500 صندلی و با بلیت‌های یک، دو و سه قرانی تاسیس کرد و پس از آن در دوران اختناق رضاخان با تمام بگیر و ببندها، سینما به مرور گسترش یافت. سالن سینما در ابتدا مکانی برای حضور طبقه اعیان و اشراف جامعه بود ولی به مرور پای عامه مردم هم به آن باز شد. به خصوص از روزی که خان‌بابا معتضدی سینما تمدن را تاسیس کرد هنوز خبری از ساخت فیلم در ایران و راه افتادن صنعت سینما نبود ولی در پایتخت سالن‌هایی تاسیس شده بود که در آنها فیلم خارجی نشان می‌دادند.
گراند سینما و لاله زار در نمایی از سریال «هزاردستان»
ورود سینما و ساخت سالن های سینما در ایران
درسال1313 تهران هشت‌سینما داشت. ایران، مایاک، سپه، پالاس، داریوش، گلستان، تمدن و برق سالن‌های سینمای تهران بودند و بهای گران‌ترین بلیت سینما، لژ سینما پالاس با یک تومان بود. از دهه 30 که سینمای فارسی متولد شد به مرور ساخت‌وساز سالن‌های سینما در تهران و شهرستان‌ها روندی پرشتاب به خود گرفت. جالب اینکه در همه این سال‌ها تنها بخش خصوصی به تاسیس سینما علاقه نشان می‌داد و دولت نه تنها کمکی در این خصوص نمی‌کرد که از سینماداران عوارض و مالیات نیز دریافت می‌کرد. دهه40 دوران اوج سالن سازی در ایران بود.
با تغییر جغرافیای شهر در دهه‌های60 و70 برخی از پرمخاطب‌ترین سینماهای تهران اهمیتشان را از دست دادند. اتفاق مهم دهه80 تاسیس پردیس‌های سینمایی بود که با همت شهرداری و با همراهی و مشارکت بخش خصوصی انجام شد؛ پردیس‌هایی که جای سینماهای قدیمی را هم گرفتند؛ هرچند هنوز هم کمبود سالن سینما به شدت محسوس و پررنگ است.
وضعیت سالن های سینما در دهه 80 شمسی
فقدان سینما و وضعیت نامطلوب سالن‌های موجود در سطح کشور مسئله‌ای است که طی سال‌های اخیر سینماگران را نگران کرده است. طبق آمار موجود 180 سینما در کشور وجود دارد که برخی از آنها دارای چند سالن برای نمایش هستند که با احتساب آنها می‌توان گفت حدود 245 سالن فعال در کشور به اکران تولیدات سینمایی می‌پردازند که سهم تهران از این میان 44 سینما است.
در یک دهه اخیر بعضی از سینماها به دلایل مختلف ازجمله استاندارد نبودن سالن‌ها به‌صورت غیرفعال درآمده‌اند. برخی معتقدند که دولتی بودن سینماها باعث می‌شود تا موضوع فرسودگی سالن‌ها به موقع رسیدگی و رفع نشود، با این حال به‌نظر میرسد ساخت پردیس‌های سینمایی و بازسازی برخی از سالن‌ها وضعیت تهران را نسبت به سایر شهرستان‌ها بهبود بخشیده است، اما باز هم با درنظر گرفتن جمعیت پایتخت این تعداد سالن جوابگوی نیاز مخاطبان و همچنین آثار تولید شده نیست.
